Tekst

Bedroefde badgasten raken ‘hun’ strand kwijt (AD)

Zonnen op het Slufterstrand zit er de komende twee zomers niet meer in. Het strand, gelegen aan de rand van de eerste Maasvlakte, moet wijken voor de Tweede Maasvlakte. Dit tot droefenis van veel vaste bezoekers.

Ten westen van de drukke havens en de rokende schoorstenen van industriegebied Europoort ligt aan de rand van de Maasvlakte een klein juweeltje verscholen. Het Slufterstrand is een van de weinige stranden in Zuid-Holland waar het nog rustig is. Niet veel mensen kennen het en de plek is onmogelijk met openbaar vervoer te bereiken. Resultaat: een gemoedelijk strand met veel vaste bezoekers.

,,Wij komen hier al 31 jaar,’’ zegt Harm Kruinink (70), die samen met zijn echtgenoot Cor Dijkstra (72) achter een klein windschermpje in de duinen zit. Normaal gesproken zouden ze zonder zwembroek op het nudistenstrand zitten, even verderop, maar dit kan nu niet meer. ,,Het naaktstrand is afgesloten vanwege het opspuiten van de kust. Ook al zitten sommige nudisten nu naakt op het gewone strand, wij houden toch netjes onze zwembroek aan,’’ aldus een lachende Harm.

Dat het tweetal al 31 jaar op het Slufterstrand komt, is niet zonder reden. ,,Het bijzondere aan dit plekje is dat de sfeer zo prettig is. Iedereen kent elkaar. Je kan ook gewoon je portemonnee laten liggen zonder dat die gestolen wordt. Op bekendere stranden is dat toch anders. Je hebt hier ook geen strandtenten of mensen met gettoblasters.’’

Enig nadeel van het strand vindt het tweetal dat er geen afvalbakken zijn. ,,Op het naaktstrand ruimde iedereen zijn troep nog wel op, maar op dit gedeelte, ho maar,’’ zegt Cor.

Het Slufterstrand zal over drie jaar weer geopend worden, maar dan enkele kilometers verderop. Wat Cor en Harm in die tussentijd gaan doen weten ze nog niet. ,,Misschien toch maar een alternatieve plek zoeken, maar we komen over drie jaar zeker terug.’’

Nudisten zijn op het gewone strand een zeldzaamheid. Veel meer zijn er gezinnen met kinderen te zien die van de rust en de ruimte genieten. Dini komt pas voor de derde keer op het strand. Ze is hier met een vriendin, hun zoons en twee honden. ,,Die zwarte hond trok uit enthousiasme net al bijna mijn zoontje het water in. Het is hier ideaal voor ze, want er zijn maar weinig stranden in Nederland waar honden gewoon het strand op mogen,’’ aldus Dini. Dat het strand geen hippe strandtenten of attracties heeft, maakt voor de kinderen niet uit. ,,Die vermaken zich wel hoor. Ze scheppen er op los in het zand en de wat oudere jongen duikt af en toe lekker het water in,” aldus Dini.

Er wordt ook veel gevist op het strandje. Tussen spelende kinderen en frisbeeënde mannen staat René Pas met iPod-dopjes in de oren en een hengel in de handen. ,,Ik vis hier al meer dan tien jaar. Het is hier makkelijk parkeren en niet druk. Ik heb veel contact met de mensen hier en helemaal als ik een grote vangst heb. Ik heb dan veel aanspraak. Niet dat ik daarom die oordopjes in heb hoor,’’ zegt René vrolijk.

René heeft gemengde gevoelens over het sluiten van het strand. ,,Het is toch jammer. Het zal moeilijk worden een alternatief voor zo’n prettige visplek te vinden, maar over drie jaar krijgen we er een mooier strand voor terug.’’

René merkt al veel van de werkzaamheden voor Maasvlakte 2. ,,Ze zijn bezig met het opspuiten van de kust. De diepte van de zeebodem varieert van dag tot dag. Dit maakt het vissen toch een stukje moeilijker. Ik kom vaak als het laag water is om te zoeken naar de diepe plekken.’’

Komende maandag wordt begonnen met het doortrekken van elektriciteitskabels richting Engeland. Het is het officiële begin van de bouw aan de nieuwe Maasvlakte. Daarmee het einde van de op het Slufterstrand heersende rust.


Tot nu toe

– In 1986 is officieel het Slufterstrand ontstaan met het aanleggen van de Slufter, een depot voor de berging van bagger (aan de achterkant van het strand). Het ligt helemaal op het puntje van de Maasvlakte.

– Het strand groeide uit tot een strand voor een select publiek. In tegenstelling tot de grotere stranden, als die bij Hoek van Holland en Scheveningen, werden er geen strandtenten of attracties geplaatst, waardoor de rust werd gewaarborgd.

– In 2007 is besloten dat het aanleggen van de Tweede Maasvlakte door kon gaan. Al snel werd duidelijk dat er voor het huidige Slufterstrand geen ruimte was.

– In 2010 zal het strand moeten plaatsmaken voor de Tweede Maasvlakte

– In 2012 verschijnt er een nieuw strand enkele kilometers van het huidige Slufterstrand vandaan.

Read More

Speuren naar wrakken en dan de hengel uit (AD)

Scholen vis houden zich schuil op de bodem van de zee

Het enige geluid dat om half zes ’s ochtends door de Maassluise haven galmt is dat van enthousiaste sportvissers. Enkele keren per week sjouwen de zongebruinde mannen en een enkele vrouw hun visgerei sportvisboot de Stella Bel op. Ze trotseren dan weer en wind om hun favoriete bezigheid uit te voeren; het hengelen naar vis op de Noordzee.

Vandaag wordt er wrakgevist. De boot, waarop in totaal zo’n 36 vissers kunnen, wordt om zes uur in de ochtend gestart, om vervolgens over de Nieuwe Waterweg richting Noordzee te varen. Zo’n 17,5 zeemijlen van de kust af – ongeveer 31,5 kilometer – wordt er dan gezocht naar bootwrakken waarin zich scholen vis schuilhouden.

Enige vrouw aan boord is Riek Campen (60). Ze is gediplomeerd machinist en matroos van het schip en vist ook zelf mee. ,,De lol zit hem toch in de spanning. Je weet nooit wat je aan de haak slaat. Daarnaast is het vissen op zee ook erg rustgevend, terwijl je toch de hele dag bezig bent.’’

Dat Riek de enige vrouw is aan boord vindt ze niet veel zeggen. ,,Het komt vaak voor dat ik mannelijke vissers moet helpen bij het binnenhalen van hun vis. Sommigen vinden het zelfs eng om de vis vast te pakken.’’

Na twee uur varen stopt de boot. Dikke, zwarte pieren, die glinsteren in de zon, worden aan de vishaken geregen om als aas te dienen voor de vissen. En dan klinkt de scheepstoeter. Het signaal voor de vissers om allemaal tegelijk de hengels uit te werpen. Gebeurt dit niet tegelijk, dan is de kans groot dat de visdraden in de knoop komen. Het wrakvissen is begonnen.

Arco Jonkers met zijn vangst

Arco Jonkers met zijn vangst

Het duurt niet lang of er klinkt al ,,slechte plek!’’ uit de mond van een van de vissers. Het is Arco Jonkers (20), die samen met vriend Mark-Jan Kleinjan (16) één van de jongsten is op de boot. ,,Er is hier weinig vis en wat je vangt is klein,’’ legt Arco uit.

Ook Bart van Hattem (56), die al om vier uur ’s ochtends uit Tilburg is vertrokken om met de boot mee te kunnen, vindt de vangst maar magertjes. ,,Die kleine makreeltjes die we vangen stellen niet zoveel voor. Eigenlijk wil je die grote gul hebben. Jongen kabeljauw is dat.’’

Na zo’n twintig minuten naast het spreekwoordelijke net gevist te hebben – er wordt uitsluitend gevist met hengels – besluit schipper Jens Wolters om naar een ander wrak te varen. ,,Ik hou de vissers goed in de gaten vanuit mijn stuurhut. Als ik zie dat er te weinig wordt gevangen, dan luid ik de scheepshoorn twee keer, zodat iedereen weet dat de hengels uit het water moeten. En dan vertrekken we.’’

Het volgende wrak biedt meer succes. Er worden flinke vissen aan de haak geslagen. Sommige vissers halen twee vissen tegelijk binnen, omdat ze meerdere haken aan hun hengel hebben. Een enkele keer lift er zelfs een krab mee aan de vislijn, die vervolgens vrolijk over het dek rondkruipt, zich waarschijnlijk niet beseffend dat ook hij onderdeel van de avondmaaltijd wordt. De gevangen vissen worden, nadat ze een klap des doods hebben ontvangen, van hun ingewanden ontdaan en in koelboxen met ijs gelegd. Voor latere consumptie.

Omdat de boot niet wordt geankerd – het anker zou vast kunnen raken aan het wrak – drijft de boot na een bepaalde tijd te ver van het wrak af. Jens luidt dan de scheepshoorn, waarna iedereen zijn hengel moet ophalen, zodat de boot weer naar zijn plek kan varen.

Tegelijkertijd gaat de hengel uit

Schipper Jens heeft zelf al veertig jaar ervaring met vissen en haalt, als de boot stil ligt en hij dus niet hoeft te sturen, dan ook de grootste buit binnen. ,,Er zit wel degelijk techniek achter goed vissen. Je moet bijvoorbeeld rekening houden met het aas van de dag. De vissen eten niet elke dag hetzelfde, maar eten wat er voor handen is op de plek waar ze zwemmen. Daar moet je je aas op aanpassen, anders happen ze niet. Ook moet je kunnen aanvoelen of de vissen reageren op beweging van je hengel, soms trekt dat ze aan.’’

Aan het eind van de dag, en vijf wrakken verder, ligt er al aardig wat vis in de bakken met ijs. De scheepshoorn gaat drie keer en dat betekent dat het tijd is om huiswaarts te keren. De zee is woeliger geworden en een groot deel van de mannen ligt uitgeteld op de banken van de eetcabine, terwijl anderen een biertje nuttigen bij de bar. ,,Het is niet alleen het vissen wat zo leuk is,’’ zegt Arco, ,,het is toch ook de gezelligheid en met zijn allen lekker bezig zijn. Het vissen is eigenlijk een virus. Het slaat om zich heen en als het je eenmaal te pakken heeft kom je er niet meer van af.’’

De stuurman

Wrak op de kaart is soms helemaal niet meer te vinden

Veel wrakken vindt stuurman Jen Wolters eigenhandig. Zijn digitale kaart staat vol met scheepswrakken die zijn gevonden met de sonarapparatuur van het schip. Elk wrak met zijn eigen verhaal.

,,Deze drie puntjes zijn wrakken uit de Eerste Wereldoorlog,’’ zegt hij wijzend naar zijn beeldscherm. ,,Eerst werd er één gebombardeerd, waarna de tweede hem toeschoot voor hulp. Die werd ook gebombardeerd, waardoor de derde boot kwam helpen. Nu liggen daar dus drie historische scheepswrakken waar honderden mensen bij zijn omgekomen, maar waar nu wel gevist kan worden.’’

Ondanks dat veel wrakken op de kaart zijn vastgelegd, is het nog altijd maar de vraag of ze zijn te vinden. ,, Sommige wrakken worden verplaatst door een verschuiving van de zeebodem. Of soms worden ze simpelweg bedolven onder het zand, waardoor ze niet meer te vinden zijn,’’ aldus Jens. ,,Daar komt ook nog eens bij dat er niet bij elk wrak vis zit. Dat kan namelijk verschillen per dag.

De locatie van zijn wrakken houdt Jens het liefst geheim. ,,We hebben concurrentie van de zwarte visvangst. Mannen met kleine bootjes vissen illegaal bij de wrakken en verkopen die vis voor weinig geld. Dat hebben we natuurlijk liever niet.’’

Gepubliceerd in AD Rotterdams Dagblad 2009

Read More
Contact
+31 (0)648267619
KVK-nummer: 67494242