En ja hoor, bij TrainTool waren ze weer stiekem foto’s aan het maken tijdens het filmen. Helemaal niet erg natuurlijk en het geeft een mooi inkijkje in hoe we de trainingen filmen en de rollenspellen vastleggen.
De maand is al weer voorbij, dus hoog tijd om mijn blog te updaten met de journalistieke items die ik in juni gemaakt heb. Hou je van naakte mannen, architectuur en Iraans voetbal, lees dan even verder.
Het was een druk maandje. Ik heb wat extra gewerkt voor OPEN om een advertorialserie te maken voor de Hogeschool Rotterdam, die een serie debatten organiseerde op de Internationale Architectuurbiënnale in Rotterdam. Erg leuk om deze studenten te volgen in hun eerste stappen naar de praktijk. Het ging er vooral over de maatschappelijk veerkracht op Rotterdam- Zuid, waar studenten Makelaardij, maar ook studenten Bouwkunde en Leisure Management onderzoek naar hebben gedaan. Ze gingen in deze atelier-cafés in gesprek met architecten, gemeente en andere experts over hun bevindingen.
Studente ‘Vastgoed en Makelaardij’, Kimberley Semedo onderzocht de sociale cohesie in de wijk Reijeroord in IJsselmonde. Ze kwam met een sportveld in combinatie met een tijdschema en een coördinator om de betrokkenheid van bewoners bij de wijk te vergroten.
Berend en Ferry, beiden student ‘Leisure Management’ aan de Hogeschool Rotterdam onderzochten het idee van Feijenoord City. Berend op een wat kleinere schaal (letterlijk, want zijn onderzoek ging over peuters in de wijk), en Berend keek meer naar het grote plaatje, over wat Feijenoord City voor de wijk Feyenoord kan betekenen.
Martijn en Lars, beiden student ‘Bouwkunde’, bedachten een oplossing voor studentenhuisvesting in Rotterdam-Zuid. Deze studentenwoningen lijken op Leg-blokjes en kunnen modulair geplaatst worden. Groeit de student op en is hij toe aan een gezinnetje, dan kunnen de studentenwoningen om worden gebouwd tot gezinsappartementen.
Rotterdams journalistiek platform ‘Vers Beton’ ontwikkelde een game waarbij je zelf kan beslissen over ruimtelijke ordening in Rotterdam. Het is eigenlijk een journalistiek onderzoek naar grote bouwprojecten in Rotterdam, maar journalist Margot Smolenaars wilde het eens in een andere vorm gieten dan een lang artikel.
Ruben Oude Rikmanspoel liep de Rotterdamse marathon op blote voeten en niet omdat hij geen schoenen kan betalen. Hij zweert bij dit zogenaamde ‘barefoot running’.
In IJsselmonde is armoede een groeiend probleem, terwijl er tal van hulpinstanties in de buurt aanwezig zijn. In Beverwaard sloegen deze organisaties de handen bijeen en organiseerden een dag om zich beter bekend te maken in de wijk.
Rotterdammer Bradley Zee is verkozen tot de knapste man van Nederland tijdens de Men Universe verkiezingen. We mochten een kijkje nemen bij de voorbereidingen van dit evenement. Saillant detail….ook de heren zelf vinden de onderbroekenronde de leukste ronde 😉
Helaas heeft Iran het dit WK wederom niet gered, maar als het ergens niet aan ligt dan zijn het de supporters wel. Bij Perzisch restaurant Alborz, op het Noordereiland in Rotterdam, zat de stemming er goed in tijdens de eerste wedstrijd tegen Marokko.
Ik werk nu bijna een half jaartje voor de beste lokale omroep van Nederland (het is nog echt zo ook) OPEN Rotterdam. Ontzettend leuk om te doen. Ik werk er freelance als camjo, wat inhoudt dat ik in mijn eentje op pad ga om reportages te maken. Ik doe alles zelf; het filmen, het interviewen en het monteren. Aangezien ik elke maand toch aardig wat producties maak hiervoor leek het mij leuk om elke maand deze producties op mijn blog te posten. Bij deze dus de eerste reeks, gemaakt in april en mei 2018.
Ik was uitgenodigd om langs te komen bij deze iftar speciaal georganiseerd door en voor Bosnische jongeren.
Een reportage over straatkunstenaar Ricardo van Zwol.
Ashakiran is de eerste Hindoestaanse dansschool in Nederland die officieel erkend wordt. Ik mocht komen kijken tijdens een dansles met een stel super-enthousiaste kids!
Deze reportage gaat over waarschijnlijk het meest gezonde stel van Rotterdam en omstreken. Hun leven draait om sporten en gezond eten.
Ik mocht met deze gezellige dames op pad bij het vieren van hun tienjarig jubileum.
In het Oude westen in Rotterdam wordt nog op de ouderwetse manier opbouwwerk bedreven. Ik liep een dagje mee.
Linda Post maakt meubelstukken (en meer) van materiaal uit Rotterdamse iconische bouwwerken. Zo maakt ze bijvoorbeeld lampjes van het metaal uit de Willemsbrug. We keken hoe ze deze lampjes precies maakt.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat op deze blog plaatste, maar dit wilde ik toch niet laten schieten. Ik mocht onlangs filmen voor lesmateriaaluitgeverij Faqta op een basisschool in Ruurlo. Ik moest even lopen, ik heb geen auto en de gewone bus stopte niet bij de school, maar het was het waard. Aangename leerkrachten en superleuke kinderen maakten het een erg plezierig dagje filmen.
Hieronder het resultaat! Ook is er nog een korte promo in de maak met ander materiaal dat ik die dag heb geschoten.
Wat doe je als je grafisch vormgever bent, maar je hebt altijd al willen schrijven? Juist…je offert je vrije zondag op om te ontdekken wat de rest van Rotterdam die dag doet. Peter Snaterse trekt er elke zondag op uit om verhalen en foto’s te maken over zondagse bezigheden van de Rotterdammert, hij publiceert ze op zijn blog rotterdamopzondag.nl.
Het is wel een beetje ironisch…een verhaal maken over iemand die een verhaal maakt, maar het was een leuk bezigheid. In zekere zin voelde ik me een beetje zoals Peter. Ik legde immers vast wat hij altijd op zondag doet. Voor OPEN Rotterdam mocht ik hem een dagje volgen naar een badminton vriendenclubje…dat ondertussen is uitgegroeid van clubje tot club met meer dan 30 leden.
We begonnen te filmen bij Peter thuis, waar hij me leuke verhalen kon vertellen over wat hij tot nu allemaal beleefde op zondag. Zo is hij bijvoorbeeld een keer meegegaan met een archeologiegroepje die op zondag altijd de Maasvlakte afspeurt en zo gigantisch veel fossielen verzamelt. Of een keer dat hij naar een dansmiddag voor ouderen is gegaan. Er speelde hier een big band. Leuke anekdote was dat veel zestigers zich daar jong voelden die dag om dat ze aan het dansen waren met tachtigers.
Wij gingen dus naar een badmintonclubje. Een aangename groep mensen met een badmintonniveau van beginner tot bijna pro. ER werd er fanatiek op los geslagen met de rackets. Peter deed nog wat potjes mee, maar was vooral bezig met foto’s maken, mensen spreken en aantekeningen maken. Het was zelfs leerzaam om hem te volgen, waarschijnlijk omdat iedere journalist/schrijver zijn eigen manieren heeft om verhalen te maken. Het viel mij vooral op dat hij zonder gêne op mensen afstapte om dingen te vragen, maar tegelijkertijd ook op de achtergrond probeerde te blijven om foto’s te maken en te observeren. Ben je benieuwd naar zijn verhaal over de badmintonclub? Kijk dan hier.